Eline Kersten

De bekendste handelsroute van de Romeinen, de Via Appia, is jarenlang als pelgrimsroute gelopen met het Colosseum als eindbestemming. Pelgrims uit alle uithoeken van de wereld namen zaden mee van hun lokale vegetatie thuis, om deze ter plekke in het Colosseum te verspreiden. Op deze manier brachten pelgrims een stukje van hun thuis mee naar hun eindbestemming. Dit, de verspreiding van zaden door de mens, wordt antropochorie genoemd. Op den duur heeft deze traditie ervoor gezorgd dat er honderden verschillende soorten bomen, planten en bloemen in het Colosseum groeiden, waaronder een aantal zeer zeldzame soorten die in die tijd nog nooit in Europa gezien waren. Het was een vegetatieve representatie van een cultureel-religieus verschijnsel van die tijd. In recentere tijden is het Colosseum vrij gemaakt van vegetatie om het onderhoud van de ruïne effectiever te maken en de toegankelijkheid voor toeristen te optimaliseren. Een ding is duidelijk, het Colosseum mocht voortaan niet meer bekend staan om haar vegetatieve pracht.

Hoewel er duidelijke verschillen aan te wijzen zijn in ontstaansgeschiedenis, is de analogie met het Amstelpark in dit verhaal treffend. Als wereldtentoonstelling voor horticultuur, werd het Amstelpark speciaal geconstrueerd voor de Floriade: vegetatie stond juist centraal en hier werd uitbundig mee gepronkt. De wereldtentoonstelling vormde dus ook, geheel op haar eigen manier, een vegetatieve representatie van een tijdsgeest: de Floriade is in het leven geroepen om een breed publiek te tonen wat er op dat punt in de tijd mogelijk was op het gebied van horticultuur. Waar de vegetatie van het Colosseum moest verdwijnen voor de toenemende opmars van reizigers, toeristen en pelgrims, vormde de vegetatie van het Amstelpark juist een trekpleister voor toeristen.

In het project ‘Flora of the Colosseum’ breng ik de verdwenen vegetatie van het Colosseum tijdelijk terug naar het Amstelpark in Amsterdam. Hierbij ga ik uit van de gelijknamige publicatie uit 1855 dat het onderzoek van de botanist Richard Deakin bundelt. In deze publicatie zijn 420 soorten flora gecategoriseerd die in der tijd in het Colosseum hebben gegroeid. In dit project zet ik morse code als decodering techniek in om een vertaalslag te maken om de verdwenen flora terug te brengen naar het Amstelpark. In het Glazen Huis zal ik de verdwenen en vergeten vegetatie op een visuele en auditieve manier tonen en in de Romeinse tuin van het Amstelpark zal ik een lichtkunstwerk plaatsen. Een knipperende lamp stelt de Romeinse tuin bloot aan de verdwenen vegetatie van het Colosseum, dat hier opnieuw, tijdelijk, even mag verschijnen. Wanneer het donker is, verwordt de lamp tot een soort vuurtoren, een herkenbaar baken dat licht seint. Omdat het park na zonsondergang is gesloten, zijn de plantennamen die in lichtseinen gecommuniceerd worden enkel voor de vegetatie in de Romeinse tuin bestemd. De vegetatie uit de Romeinse tuin wordt zo herenigt met de vegetatie die het hoort te representeren.

The most famous trade route of the Romans, the Via Appia, has been a pelgrimsroute for many years, with the Colosseum as its final destination. Pelgrims from all over the world took seeds with them from their local vegetation at home, to spread it in the Colosseum. In this way, pelgrims brought a piece of their homeland to their final destination. This, the dispersion of seeds by humans, is called antropochory. Over time, this tradition has caused hundreds of different species of flora to grow in the Colosseum, among which a number of rare species that had never been detected in Europe before that time. The flora in the Colosseum became a vegetative representation of a cultural-religious phenomenon. In recent times, the vegetation of the Colosseum has been removed to make the maintenance of the ruin more effective and to optimize the accessibility for tourists. One thing is clear, from that moment on the Colosseum has no longer been known for its vegetative splendor.

Although there are clear differences in its history, the analogy with the Amstelpark is striking. As the world exhibition in horticulture, the Amstelpark is especially constructed for the Floriade. The world exhibition therefore was, in its own way, a vegetative representation of the zeitgeist: the Floriade was created to show a wide audience what was possible in the field of horticulture at that point in time. The vegetation of the Colosseum had to disappear for the increasing amounts of travellers, tourists and pelgrims, while the vegetation of the Amstelpark formed the main attraction for tourists.

In the project ‘Flora of the Colosseum’, I bring the lost vegetation of the Colosseum temporarily back to the Amstelpark in Amsterdam, using the eponymous publication from 1855 that collects the research by botanist Richard Deakin. In this publication, 420 species of flora have been categorized that have grown in the Colosseum in that time. In this project, I use morse code as a translating decoding technique to bring back the lost flora to the Amstelpark. In the Glazen Huis I will show the lost and forgotten vegetation in a visual and auditive way, and in the Roman garden of the Amstelpark I will place a light artwork. A blinking lamp exposes the Roman garden to the lost vegetation of the Colosseum, that temporarily shine here again. When it is dark, the lamp becomes a lighthouse, a recognizable beacon that signs light. Because the park is closed after sunset, the plant names that are communicated in light signs are only destined for the vegetation in the Roman garden. In this way, the vegetation in the Roman garden is reunited with the vegetation it is supposed to represent.